Tarihler: 27 - 31 Temmuz
Rideable günler: 3 üzerinden 5
Rüzgar: 0 - 18 knot
Adamım su taze!
Scania'nın en batı noktasını işaret eden kıstağın güney tarafındaki acı sulara daldırıldığımda, ya da buradaki adıyla Skåne'yi düşündüm.
Yıllık Feelgood Kampı için bir kez daha İsveç'e gittim. İki yıllık bir ara oldu ve birlikte gezmeye acıktık. Yakalamak. Belki havalandırma bile.
Yine de komik. En son 2019'du ama Bjorn ve Jonas'la buluştuğum anda son görüşmemiz geçen aymış gibi geliyor. Sonuçta on yıldır bu işi yapıyoruz. Birbirimizi 20 yıldır tanıyoruz. Tartışmalarımızın çoğunun yaşam yolları, büyük seçimler, yaşam optimizasyonu ve benzerlerine yönelmesine şaşmamalı.
Sadece üç orta yaşlı adam bunu çözmeye çalışıyor. Ara sıra üniversite günlerimizin hatırasıyla. Doğal olarak.
gelen
Uçmayı severim. Mümkün olduğu kadar az eşya toplamak için kendime meydan okumaktan zevk alıyorum (ve her zaman çok fazla yanılıyorum). Ev sahibim için bir şişe içki seçmeyi seviyorum. Genelde rom veya viski seçerim. Bu günlerde Gatwick'te rom seçimi oldukça boktan. Speyside'dan bilmediğim bir şişe viski alıyorum. Adı Tamnavulin ve ben şanslıyım. Sevdiğimizi daha sonra öğreneceğim.
Jonas Svedala'ya taşındı. Bir yer için başka İsveççe bir isim düşünebiliyor musunuz? Beni istasyondan alıyor, ki bu aslında sadece bir platform. İnsanlar trenden iner ve platformun sonuna doğru yürürler, ancak gecenin içinde kaybolurlar. Takip ediyorum ve platformun sonunda bir ray geçişi olduğunu fark ediyorum. Jonas diğer tarafta bekliyor.
Dairesinin mutfağında biraz sohbet ettik ama saat geç oldu ve sonunda ikimiz de samana gitme ihtiyacı hissettik. Bu hafta yetişmek için bolca zamanımız var.
Çarşamba – JP, hafif rüzgar yağmurla birlikte geliyor.
Uyanıyorum, split tahtamı toplayıp Jonas'la kahvaltı ediyorum. Bugün Lomma ve JP arasında seçim yapıyoruz. Rüzgar iyi görünüyor. Lomma, yerel sıcaklardan biri olarak iyi kurulmuş olmasına rağmen spots genellikle JP ile gideriz. Kilometrelerce doğal, sığ ve düzdür ve birkaç kiter oraya gider.
Bjorn yol boyunca bir süpermarkette bizi bekliyor. Toplantıyı kapattığımızda spot Sanırım onu görüyorum. – Hayır, o olamaz, diyor Jonas. – Bjorn'un sakalı yok. Ama Bjorn'un sakalı var. Şimdiye dek ilk kez. Ruben Lenten görünümünü tamamlamak için mi? Yani, bu esrarengiz. LEN10 şapkasını ve tişörtünü bile giyiyor. Sanırım sahilde imza imzalamayı umuyor.
JP'ye vardığımızda uçurtmalar çoktan kıyı boyunca uçuyor. Rüzgar kuvvetli geliyor ama çayırda yürüyüp suya yaklaştıkça o kadar emin değiliz. 10 milyon gün olduğunu sanıyordum. Gökyüzünde 12m ve hatta 13.5m uçurtmalar görüyorum. Ah peki, benimkini aldım 12m Krypto çantada. İyi olmalı.
Su güzel ve düz. Biraz daha uzakta küçük dalgalar geliyor. Düzlüklerle dalgaları karıştırmak eğlenceli ama rüzgar tam olarak orada değil. Rüzgârlar izin verdiğinde hala döngüler, elle sürüklemeler ve raylı sistemden en iyi şekilde yararlanıyorum.
Öğle yemeği molasının ardından tekrar yola çıkıyoruz. Rüzgar yavaş yavaş oldukça güzel bir seviyeye geliyor ama bir yağmur geldi. Yağmur pek hoş olmayan bir seviyeye geliyor. Ama boşver, suda iyi vakit geçiriyorum. Buraya gelen ve artık sahilde görgü tanıkları olan Bjorn ve Jonas için biraz üzülüyorum.
Birkaç saat sonra ben de vazgeçiyorum. Sanki rüzgar tekrar diniyor, yağmur durmuş ve yaptığım her şey bir kazayla bitiyor. Toplanıp eve gidiyoruz. Bjorn bizim için akşam yemeği almak için süpermarkete gidiyor. Tatlı olarak sevgili Hoovers/dammsugare için bir sipariş alabiliyorum. Bunlar İngiltere'de yok ve benim favorim. Jonas cam balkonda akşam yemeğinden sonra şeker ve viski keyfi bir zevktir. Mutlak bir muamele.
Perşembe – Görülecek rüzgar yok
Rüzgar yönü batıdan doğuya kaymıştır. Bugün herhangi bir yerde rüzgar bulacaksak, Nybrostrand civarında olacak. güzel ve soğuk spot 2014'te ziyaret ettik. Yoksa 2015 mi? Hatırlayamıyorum ve önemli değil. tenha ve manzaralı bir yer olarak hatırlıyorum spot çok soğuk su ile.
Yanlış değilim. Vardığımızda bu kumsalın güzelliği karşısında şaşkına dönüyorum. Bu, dünyadaki en iyi doğal ortam seçimim. Çarpık çam ağaçlarının yanında, kum tepeleri ve çayırlarla dolu kumsallar. Başkaları palmiye ağaçlarıyla dolu tropik sahilleri hayal ederken ben bunu hayal ediyorum. Aslında, Kuzey Amerika'nın Atlantik kıyısı da bunu aldı. Cape Hatteras, Hamptons. Hepsi iyi. Oraya gidip deniz ürünleri ve kitesurf yemek istiyorum.
Ama Nybrostrand'a geri dönelim. Bugün burada rüzgar yok. Gerçekten umursamıyorum. Arkadaşlarla güzel bir kumsalda olmaktan mutluyum. Ama Bjorn bir şans veriyor. Uzun sürmez. 100 metre rüzgar yönünde kıyıya doğru sürüklenirken, sahilde düşen uçurtmasını alıyoruz.
Sahilde bir yürüyüşten ve soğuk suya kısa bir dalıştan sonra yakındaki kamptan bir dondurma alıp eve gidiyoruz.
Cuma. Rüzgar olabilir, ama geç gelecek.
Üçüncü günümüzde Falsterbo'ya gidiyoruz. Güneş parlıyor ve gökyüzü neredeyse hiç bulut olmadan mavi vaat ediyor. Görünüşe göre öğleden sonra rüzgar çıkacak ama güzel havadan yararlanmak için erken yola çıkıyoruz. Tüm yolu Skanör yat limanına kadar sürüyoruz.
Bu küçük sıcakspot İsveç yazının aldığı kadar iyidir. Kumsalı, pitoresk küçük sahil kulübeleri, kayıkları, lüksü, yan yana dizilmiş restoranları var. İşte herkes için bir şey. Olağanüstü insanlar izliyor.
Öğle yemeği için kızarmış ringa balığı ve normal kahve adamımızdan ve mobil kahve dükkanından bir kahve yaptığımız şey. Her yıl oldukça fazla. Gelenekler bu şekilde yaratılır, korunur ve hatırlanır. Anıların gelenekler veya anlarla dolu dönemler aracılığıyla küratörlüğünü yapması gerekir. Bu yapımdaki anılar.
Öğle yemeğinden sonra Falsterbo plajına kısa bir yolculuk yapıyoruz. Daha az gelişmiş, ancak yine de plaj müdavimleri arasında popüler. Buradaki plaj oldukça küçük ama suya biraz adım atarsanız uçurtma fırlatmaya yetecek kadar. Uçurtma sörfü, yılın bu yoğun günlerinde anlamlı olan belirlenmiş bir plaj şeridine sahiptir.
Hâlâ erkendeyiz ve uçurtma uçuran tek şey, vücut sürükleme pratiği yapmak için uçurtmayı paylaşan bazı öğrenciler ve denizin çok uzaklarından hızla beliren, kıyıya biraz yakın duran ve geldikleri anda ortadan kaybolan iki folyocu. Bir folyo üzerinde kaplayabileceğiniz zemin harika ama henüz denemek için beni yeterince cezbetmiyor. Belki de adrenalinle ilgilenemeyecek kadar yaşlandığımda ve eklemlerim artık sıçramaların etkisini kaldıramayacağında.
Kesinlikle toparlanıyormuş gibi hissettiriyor ve en fazla sınırda olmasına rağmen uçurtmalarımızı pompalayıp suda ilerliyoruz. Jonas'ın büyük bir tahtası var ve Bjorn'un 14m Nitro'su var, bu yüzden aslında o kadar da kötü durumda değiller. Öte yandan ben 12m Kriptomla kıyıya yakın bir yerde sıkışıp kaldım. Her binme girişimi, zemini kaybetmekle ve utanç verici bir yürüyüşle sona eriyor, bu yüzden çabucak pes ediyorum ve döngülerle kendimi eğlendiriyorum ve tahta olmadan geçişleri hallediyorum.
Sonunda uçurtmayı indiriyorum. Bjorn da geliyor ve bana uçurtmasını sunuyor. Hâlâ sınırda olmasına ve 14m Nitro yavaş olmasına ve karanlık kaymalar, elle sürükleme kitelooplar ve benzerlerinden başka bir şey yapmama izin vermemesine rağmen, aslında şimdi yapılabilir.
Uçurtmayı başka bir seansa giden ve onun yerine Jonas'ı 12m alan Bjorn'a geri verdim. Rüzgarın daha da arttığını hissedebiliyorum. Bu aslında umut verici geliyor. 12 m ve biraz daha fazla rüzgar ile çok daha keyifli bir deneyim. Artık çantamdaki normal numaralara gidebilirim ve normalde sürmediğim Nitro 3 ile bunları yapmak eğlenceli. Jonas yanlışlıkla 45 cm'lik çubuk uzunluğuna ayarladı ama aslında o kadar da kötü değil.
Çok eğleniyorum ama çoktan akşam oldu ve içimden çocukların toparlanıp eve gitmek istediklerine dair bir his var. Birkaç son atlayış yapıyorum ve yüzümde kocaman bir gülümsemeyle yere iniyorum. Dönüşte pizza siparişi veriyoruz ve onları aldığımızda Svedala'nın merkezini görüyorum. Bisikletleriyle gruplar halinde takılan yerel gençlerden başka görülecek pek bir şey yok. Dünyanın, bisikletlerin hala yaşanabilir olduğu, bir şekilde masum bir bölgesinde olduğumuzu görmekten memnuniyet duyuyorum. Bugünlerde çocukların umursadığı tek şeyin e-scooter olduğunu sanıyordum. Pizzaları beklerken köşedeki dükkana gidip kendime tatlı alıyorum. Akşam sıralanır.
Bu akşam esen rüzgarın ertesi gün de etkisini sürdüreceği tahmin ediliyor. Akşam yemeğini bitiriyoruz ve Cumartesi günü erken bir başlangıç için hazırlanıp yatağa girmemize az bir zaman kaldı.
Cumartesi. Daha fazla iyilik.
İyi hissettiren bir tatilin izin verdiği kadar erken uyanırız. Rüzgar bütün gün ortalıkta esecek ama daha sonra akşam yemeği için Malmö'de Myran'la buluşacağız. Şampiyonlar için kahve, iki haşlanmış yumurta ve bir sandviçten oluşan kahvaltının ardından arabayı toplayıp Falsterbo'ya geri dönüyoruz.
Otoparktan sahile yürümeyi seviyorum. Küçük bir çam ağaçlarının arasından geçen, bir dizi kum tepesinin arasından geçerek nihayet sahile varanlardan biri. ben bunu yaşadım Toskana Bu tür manzaraları ne kadar sevdiğimi zaten biliyorsunuz.
İki büyük uçurtma zaten suda. 12 metrelik uçurtmalarımız için biraz hafif hissettiriyor ama takıp denemenin bir zararı yok. Bunun bir kısmı güneş açtı ve güzel bir sabah. Kova ve kürek tugayı henüz ortaya çıkmadı ve sahili kendimize ayırdık.
Birbiri ardına yola çıktık. bu Nitro kesinlikle benimkinden daha hafif bir rüzgar uçurtması kripto ama zemin kaybetme stresi olmadan biraz eğlenmek için yeterli rüzgar var. Rüzgara karşı tamamen boşluğa doğru yürüyorum spot küçük bir kumsalda güneşlenen yaşlı bir çiftin parçası. Sığ ve nispeten düz sularda kancasız atlayışlar yapma fırsatını yakaladığımda onlar benim izleyicim oluyorlar.
Hafif rüzgar seanslarının belirli bir çekiciliği var ve özellikle aşırı bir binici olmadığım için onlara büyük bir minnet duyuyorum. Hafif rüzgar, daha güçlü rüzgarda denemek için çok korkutucu olan döngüye girmeme, kancayı çözmeme, körlememe ve diğer teknik hileleri yapmama izin veriyor.
Lansmanımıza geri döndüğümde saat 2 civarında sanırım spot. Jonas çoktan indi ve rüzgar yavaş yavaş diniyor. Vazgeçmek için iyi bir zaman. Gerçekten iyi bir seanstı. Krypto'yu çok seviyorum ama bu benim en büyük uçurtmam ve hafif bir rüzgar uçurtması değil, bu yüzden beni 12 knot menzile sokmak için daha hafif ve daha güçlü bir şeyle değiştirmeli miyim emin değilim. Krypto ile eğlenmek için muhtemelen 14 deniz miline ihtiyacım var. Sabit titreme meydan okuması.
Bir Malmö klasiği
Akşam trenle Malmö'ye gidiyoruz ve Myran ile Möllan'da bir Hint yemeği için buluşuyoruz. Her zaman yaptığımız gibi. Yakalamak tanrıdır. Şimdi iki çocuk babası olan Myran, iki küçük çocuğu büyütürken zamanını evden çalışarak geçiriyor. Elbette kolay bir iş değil. Far i hatten'e kısa bir mesafe yürüyoruz. Fedai, Bjorn'un plastik çantasında ne olduğunu sorar. Bir dalgıç giysisi muhtemelen beklediği cevap değildi. Bjorn onu daha önce sahilde unutmuş ama yakınlarda yaşayan Myran onu kasabaya getirecek kadar kibardı.
Müşteri, kuşkusuz yıllar önce burada bulunduğumuzdan bu yana kesinlikle biraz değişti. Bu klasik solcu bohem eklemi, eksantrik hipster modası için harika bir sergi çantasıydı. Bu gece oldukça yumuşak görünüyor. En iyi ihtimalle Normcore. İçeri birkaç bira ve işimiz bitti. İçme dürtüsü tam olarak orada değil. Bira bir parti içeceği değildir ama kimsenin şutların daha iyi bir seçenek olacağını düşündüğünü sanmıyorum.
Svedala'ya giden trene biniyoruz ve karanlık bir oturma odasında oturup ilişkiler hakkında dürüstçe sohbet ediyoruz. Bu, yüksek fiyat etiketi olmadan terapist düzeyinde bir bok.
Pazar. Rüzgar yok. önemli değil.
Seyahat günü. Eve dönüş günü. Rüzgar yok ama sanırım hepimiz bu yıl elde ettiğimizden memnunuz. Gençleştirici oldu. Günü Jonas'ın çocuklarıyla açık havuzda geçiriyoruz. Eski capoeira becerilerimi çimlerde test ederek onlara geleceğin akrobatları olmaları için ilham vermeye çalışıyorum. Çalışıyor gibi görünüyor.
Eve dönüyoruz ve eşyalarımızı evin dışındaki çimenlerin üzerine koyuyoruz. Şimdiye kadar olağanüstü iyi performans gösteren küçük bir çatlak fark ettim Bölünmüş kiteboard'u yeniden çöz. Umarım ciddi bir şeye dönüşmez ama ihtimaller benden yana değil. Parmaklar çarpıştı ve sanırım bir sonraki uçurtma gezimde öğreneceğim.
Svedala tren istasyonunu oluşturan peronda. Çocuklarla vedalaşıyorum. Bu, sahip olduğum en iyi Feelgood Kamplarından biri olarak kitaplara giriyor.